Flor Holvoet

6 min leestijd

Hoe baby Junior mijn vliegtickets goedkoper maakte

Ik ben steeds op zoek naar manieren om goedkoper op reis te gaan. Soms leidt dit tot erg vreemde ontdekkingen. Zo kon ik een tijdje geleden vluchten boeken met 50 euro korting, of zelfs meer. De manier om deze korting te verkrijgen was echter op zijn minst gezegd een beetje vreemd - je moest er namelijk een baby voor op de schoot nemen. 

Ouders kunnen een baby van twee jaar of jonger op de schoot nemen in een vliegtuig als ze een toeslag betalen. Het kind krijgt wel zijn eigen ticket en instapkaart, maar deelt dezelfde zitplaats met mama of papa. Normaal betaal je dus extra voor een baby op de schoot, maar een niet nader genoemde Duitse online reisagent toonde zich nogal kindvriendelijk en bood fors lagere prijzen als een baby je zou vergezellen op de vlucht. Dat moest ik natuurlijk uitproberen.

Ik zat echter met een probleem: voor zover ik wist, was ik nog geen vader. Aangezien dit foutje in het boekingssysteem wellicht geen negen maanden zou bestaan, gingen ik op zoek naar andere scenario’s. Een speelpop zou te veel argwaan wekken, en ik vond, verbazend genoeg, niemand die zijn baby wou uitlenen voor mijn experiment. Ik besloot uiteindelijk toch enkele tickets met deze korting te boeken - mijn baby zou op de dag van vertrek plots ziek worden.

Junior, de infantiele wereldreiziger

Venetië, Lissabon, Kopenhagen, Düsseldorf, Berlijn, Stockholm, Göteborg. Allemaal steden waar Junior en ik naartoe planden te vliegen. We gingen samen heel Europa zien en dankzij hem betaalde ik weinig. Er waren vluchten bij waarvoor ik minder dan een euro hoefde neer te tellen - en dat inclusief ruimbagage! In totaal deed ik drie trips met de baby: twee retourtjes en dan nog eentje waar ik een aantal one-ways aaneenschakelde om deze route te bekomen:

BRU-AMS-CPH-TXL-CPH-DUS-ARN-GOT-CPH-BRU

Het timeframe waarin deze ‘babyvluchten’ te boeken waren, is ondertussen al lang afgelopen. Voor opportunisten zoals ik die dit aan het lezen zijn: berg uw baby’s maar alweer op, want deze deal bestaat ondertussen niet meer.

Gênante toestanden in Venetië

De eerste trip van Junior en ik was een retourtje naar Venetië.

Een andere jonge vader die samen met mij naar de Italiaanse zon vloog, had toevallig ook een zieke baby op de dag van vertrek. We hadden ons online ingecheckt - en op die manier dus ook automatisch onze baby’s - en besloten om gewoon te boarden zonder iets over onze ontbrekende baby’s te zeggen. De heenvlucht verliep zonder problemen, al was het op een bepaald moment toch spannend: de bemanning stond ongerust de passagierslijst te bekijken in de cabine. Uiteraard stonden onze baby’s ook op die lijst en kwam het totaal aantal passagiers niet overeen met de werkelijkheid. Onze vlucht had wel al een pak vertraging opgelopen, waardoor we toch konden opstijgen zonder daarop aangesproken te worden.

Op de terugvlucht hadden we minder geluk. Het gatepersoneel was ons namelijk een stap voor: we waren de laatsten om aan boord te gaan en zij hadden ondertussen de rekensom al gemaakt - er ontbraken nog twee volwassenen en twee ’babys. Toen we kwamen aangesneld, kregen we dus meteen verbaasde blikken. Eh, ja…...

We legden uit dat zowel Junior als de baby van mijn reisgenoot ziek waren geworden voor het vertrek, en dus ook niet mee heen waren gevlogen. Ik denk niet dat ze ooit al zo'n rare situatie hadden meegemaakt, maar na enkele rare blikken en gênante stiltes mochten we dan toch het vliegtuig op.

Acht keer hetzelfde liedje

Om de toestanden van Venetië te vermijden, besloot ik om steeds voor het boarden aan de balie de baby van mijn ticket te laten halen. De eerste keer ging dat opvallend vlot: “"Geen probleem mijnheer, ik pas het aan in het systeem”."

Deze truc moest ik gedurende mijn trip echter wel acht keer herhalen. Het duurde niet lang vooraleer mijn ongebruikelijk verzoek mensen in de war bracht:

“But sir, I can’t remove Junior. It is stuck here because you are both checked in already.”

De man achter de balie in Düsseldorf staarde eerst twee volle minuten naar mij (althans, zo lang leek het) en vervolgens vijf volle minuten naar zijn computer nadat ik hem de situatie had uitgelegd. Hij snapte er duidelijk niks van, maar toen hij uiteindelijk mijn ticket probeerde aan te passen kwam hij tot de conclusie dat “de baby vast zat” omdat we beiden al ingecheckt waren. Na een subtiele hint van mij om Junior en ik uit te checken om dan enkel mij weer in te checken lukte het en kon ik wederom mijn reis verderzetten!

Het werd in het bijzonder interessant wanneer ik deze procedure drie keer in Kopenhagen moest ondernemen. Ik had de eerste keer ontdekt dat de transferbalie het meest geschikt was om deze aanpassing te laten doorvoeren, want de dame die me de eerste keer hielp, deed het binnen de minuut. De tweede keer ging het daar iets minder vlot toen ik geholpen werd door iemand in opleiding. Al haar collega’s kwamen op haar scherm kijken om te helpen. Toen ik twee dagen later opnieuw hetzelfde wou doen, ben ik er toch maar wijselijk voorbijgelopen. Ik zag dat het dezelfde personen waren die de transferbalie bemanden en wilde vermijden dat ze zich vragen zouden beginnen stellen: “Waarom, in godsnaam, was deze jongeman van plan om met zijn baby op korte tijd heen en weer te vliegen door heel Noord-Europa?”

Bijzonder toeval in Zaventem

Op mijn reis naar Lissabon werd ik weer vergezeld door een andere jonge vader wiens baby ziek was. Hij had een half uurtje voor mij aan de incheckbalie zijn verhaal gedaan om de baby van zijn ticket te laten halen. Toen ik aan diezelfde balie hetzelfde deed, merkte een collega van de vrouw die me voorthielp het toeval op: “Ah tiens, ben jij nu ook een kindje aan het verwijderen? Ik heb dat daarnet ook moeten doen!” Daar bleef het ook niet bij: “Amai die mijnheer gaat ook op woensdag terug, wat een toeval zeg!” Gelukkig wekte dat toeval geen argwaan want ik mocht gewoon zonder baby mijn reis verder zetten.

Conclusie

Als je echt goedkope reisjes wilt scoren, heb je soms veel zelfvertrouwen en stalen zenuwen nodig. In de reeks doldwaze avonturen die ik al heb meegemaakt, spande dit toch wel de kroon.

Wat ik hier deed was op het randje, en ik zou het niet echt aanraden, maar ik kon het niet nalaten het concept ‘babyvlucht’ even te testen. Het bewijst wel dat in tijden van dichtgetimmerde luchthavenbeveiligingen en de meest strikte reguleringen ooit, er toch mazen in het net zitten waar je travel hacking kan toepassen.

Ik hoop dat deze mogelijkheid ooit nog eens opduikt op het moment dat ik wél een baby heb. Dat zou me alvast een aantal gênante momenten in de luchthaven besparen…

 

Deze artikels kunnen je ook interesseren