Londen is een prachtige stad die ook op gastronomisch vlak enorm veel te bieden heeft. De stad kent een groeiend aantal hoge gebouwen met prachtig uitzicht op de stad. We gingen op zoek naar restaurants in Londen waar deze twee elkaar ontmoeten: eetgelegenheden waar je zowel letterlijk als figuurlijk in hogere sferen komt.
Er zijn maar weinig mensen die niet wegdromen bij het aanschouwen van een opgaande of ondergaande zon. Wanneer we dit dan nog eens kunnen combineren met de skyline van een prachtige, historische stad, tijdens het genieten van een typisch English Breakfast, is de beslissing om de wekker 04:00AM te zetten toch nog vrij snel genomen. Het klinkt als een commercieel concept, maar dat is het gelukkig nog niet. Breakfast at sunrise is niet meer dan heel vroeg opstaan om bij het ontbijt getuige te kunnen zijn van een ontwakende wereldstad. Helaas zijn er niet veel eetgelegenheden die in de zomer al zo vroeg open zijn. Duck & Waffle, gesitueerd op de 40ste verdieping van de Heron Tower, is gelukkig 24 uur per dag geopend.
Onze Uber-chauffeur zet ons netjes voor de deur van de Heron Tower af, en we worden door de portier begroet. Echter volgt er een bedenkelijke blik wanneer we aankondigen een reservatie te hebben voor ontbijt bij Duck & Waffle. Bij het noteren van de reservatie voor half zes 's ochtends was er blijkbaar iets misgegaan: Duck & Waffle is dan wel 24 uur per dag geopend, de keuken sluit elke ochtend tussen 5 en 6 uur voor de noodzakelijke schoonmaak. Niet erg, de flamboyante barman on-duty excuseert zich uitgebreid voor de vergissing en biedt ons complimentary koffie aan terwijl we wachten tot het restaurant opnieuw opent. Nuja, wachten... Er is genoeg te zien vanuit de bar waardoor de tijd vliegt.
Niet zo lang daarna al worden we vriendelijk verzocht plaats te nemen aan onze tafel. We krijgen één van de beste tafels in het restaurant toegewezen, met een prachtig zicht over de Thames, waar later de zon zal opkomen. Men is hier duidelijk gewend dat het een populaire locatie is om foto's (en tegenwoordig ook meer en meer selfies) te nemen. Het aanwezige personeel geeft je ruimschoots de tijd om te genieten van de zonsopgang, met of zonder cameralens voor je neus. Voor het ontbijt zelf heb je de keuze uit een traditioneel English Breakfast, of kan je zelf à-la-carte je ontbijt samenstellen. Wij kozen voor het eerste, zeker geen slechte keuze wat mij betreft.
Leuke onverwachte extra is dat Duck & Waffle, en zijn Executive Chef Daniel Doherty erg actief zijn op sociale media. Kort nadat we onze eerste foto's het wereldwijde web hadden ingestuurd, kregen we al een reactie van Dan die peilde naar onze bevindingen. Kortom: een absolute aanrader, alleen al om het fantastische uitzicht over de stad. Reserveer echter wel tijdig, en houd rekening met het uurtje 's ochtends, wanneer men de keuken even sluit.
De Heron Tower (sinds enkele maanden trouwens officieel herdoopt tot Salesforce Tower London) werd afgewerkt eind 2010, en is dus inmiddels een vertrouwd beeld aan de Londense skyline. Sinds eind 2012 krijgt de Heron tower geduchte concurrentie aan de Londense skyline, met name van de iconische nieuwe wolkenkrabber The Shard. Dit gebouw in de vorm van een glasscherf huisvest naast een observatiedek en tal van kantoren, ook een hotel. De Chinese keten Shangri-La palmt er de verdiepingen 34 tot 52 volledig in. Het hotel omvat naast 202 gastenkamers en suites ook een restaurant, een "artisan deli" en een "champagne- en cocktailbar". Het restaurant genaamd "Ting" op de 35ste verdieping biedt een moderne Europese keuken met Aziatische invloeden. Dit is dan ook waar we reserveerden voor ons diner bij zonsondergang.
Misschien moeten we eerst even teruggaan in de tijd, ongeveer twee jaar om precies te zijn. Toen vierde het Golden Circle getrouwheidsprogramma van Shangri-La zijn derde verjaardag, met een reeks eenvoudige opdrachtjes waarmee je punten kon verdienen. De opdrachtjes waren meestal eenvoudige puzzels waarbij de basisfilosofieën van Shangri-La extra in de verf werden gezet. Zes weken lang kon je zo 200 punten per week verdienen, voor een totaal van 1200 punten dus. Het leuke aan deze punten is echter dat je ze heel eenvoudig kan omzetten in Food & Beverage vouchers, waarbij 1000 punten 100 USD waard zijn. Al eens de moeite om vijf minuten per week te investeren in een internetspelletje, lijkt me.
Terug naar het heden. We reserveerden enkele weken vooraf een plaatsje bij Ting, en gelukkig was er nog een plaatsje vrij op het perfecte tijdstip: 20h30 's avonds. Aangekomen in het hotel haalden we aan de receptie onze vouchers op, en namen we de lift naar het restaurant. Al bij het betreden van het hotel merk je duidelijk de klassevolle, maar toch sobere, strakke Aziatische inrichting. Het glas en metaal die zo kenmerkend zijn voor het uiterlijk van The Shard maken plaats voor zachte, warme kleuren en houten structuren.
Voor het diner heb je in Ting een ruime keuze uit à-la-carte gerechten, of uit een voorgesteld culinair menu. Wij kozen voor het viergangenmenu, en ik laat de gerechten even voor zichzelf spreken:
Ondanks enkele kleine schoonheidsfoutjes bij de bediening die eigen zijn aan een jong team (Shangri-La at The Shard opende tenslotte slechts enkele maanden geleden de deuren) was dit diner een absolute topervaring, en zeker een aanrader om te doen wanneer je in Londen bent. Inclusief wijn kostte dit menu 75 GBP, omgerekend zo'n 100 euro per persoon. Echter, dankzij de Golden Circle vouchers hebben wij elk slechts 25 euro betaald. Een mooi voorbeeld van hoe Jumpseat op een heel eenvoudige manier een pak geld kan besparen, en meteen een erg leuke ervaring oplevert! Klassevol dineren in één van de nieuwste toonaangevende restaurants van Londen, voor een budget waarmee je amper bij je lokale afhaalchinees terecht kan.
Als je naar Londen gaat en je hebt zin om je eens goed te laten verwennen op culinair vlak zijn deze twee adresjes absolute aanraders. Wie in Londen graag uit eten wil, bereidt zich wel best goed voor. Een klassevol restaurant zonder reservatie binnenwandelen is, zeker in het weekend, bijna onmogelijk. De beste plekjes hebben vaak weken op voorhand al geen tafels meer beschikbaar. Het staat nog niet in de meeste reisgidsen, maar de locals zijn alvast weg van “sky high” ontbijten bij zonsopgang & dineren bij zonsondergang. En wij kunnen dat alleen maar beamen.
Co-Auteur: Flor Holvoet
